Tom

Nofel wedi ei hanelu at yr arddegau ydi ‘Tom’ gan y nofelydd newydd sbon danlli, Cynan Llwyd, ond fel sawl nofel debyg, mae hi’n berffaith ar gyfer oedolion hefyd.

Mae Manon Steffan Ros wedi ei disgrifio fel nofel ‘gyffrous, fentrus a chwbl unigryw’ a dwi’n cytuno 100%.

O’r dudalen gyntaf un, dach chi’n gwybod eich bod chi mewn dwylo diogel:

Mae’r sgwennu yn glir, yn fywiog ac yn llawn hiwmor. Ac mae’r cymeriadau yn neidio oddi ar y dudalen: Tom, sydd â’i siâr o angst yr arddegau, ond mae ganddo hefyd obsesiwn â glendid (daw’r rheswm dros hynny yn glir gyda hyn), mae o wrth ei fodd yn darllen hen gomics (snap!) a chwarae gemau fel Alien Death 2. Mi fydd y ffaith honno’n siŵr o daro tant efo nifer o’r gynulleidfa darged.

Wedyn mae gynnon ni Dai, cymydog yn y bloc fflatiau sydd yn ei 80au, ac Ananya sydd o dras Bangladeshi. Ro’n i wrth fy modd gyda’r disgrifiad yma ohoni:

Digon o ddeunydd trafod yn fanna!

Mae’r fam yn gymeriad diddorol hefyd, heb sôn am y snichod Kev, Dez a Baz sy’n fygythiad cyson yn y nofel – peidiwch â rhoi hon i blant rhy ifanc, rhy sensitif. Nid nofel ysgol gynradd mo hon, mae ‘na ddarnau tywyll iawn ynddi.

Mae Cynan wedi llwyddo i greu nofel wirioneddol gyffrous, ac mi fyddwch chi’n cael trafferth i’w rhoi i lawr. O ddifri!

O’r diwedd, dyma nofel wedi ei gosod yn ardal Caerdydd (Grangetown fel mae’n digwydd) sy’n gwbl gymreig a Chymraeg ond yn hyfryd o aml-ddiwylliannol hefyd. Ro’n i wrth fy modd efo’r disgrifiadau o ddillad a bwyd – a’r aroglau, o, yr aroglau! – yng nghegin teulu Ananya. Anaml gewch chi nofel sy’n effeithio cymaint ar eich trwyn chi. Clyfar iawn, Cynan Llwyd!

Mae o’n gallu disgrifio golygfeydd sy’n gyffredin dros Gymru hefyd:

Mae’n debyg mai ei wraig, Rachel, ysbrydolodd y llyfr. Mae hi’n athrawes uwchradd yng Nghaerdydd,

“Roedd ei disgyblion yn gofyn iddi am nofelau dinesig Cymraeg, a’r dewis yn siomedig. Felly es i ati i sgwennu un! Rwy’n teimlo nad oes llawer o nofelau i bobl yn eu harddegau yn y Gymraeg yn darlunio’r Gymru amlddiwylliannol ac urban yr wyf fi, a llawer o bobl yn eu harddegau sy’n medru’r Gymraeg, yn byw ynddi. Am wn i, yn hynny o beth, mae’r nofel yn unigryw.”

Ydi, yn bendant, mae hi. Ro’n i wrth fy modd efo hi, oherwydd y cyffro a’r perygl sydd ynddi yn sicr, ond hefyd oherwydd yr anwyldeb a’r caredigrwydd a’r cariad. Clincar o nofel.

Iawn, efallai bod ‘na fymryn bach gormod o gymariaethau ynddi at fy nant i, ond mi fydd athrawon Cymraeg yn glafoerio! Dwi’n 100% siŵr y bydd hon ar y cwricwlwm TGAU yn fuan iawn. Mae hi’n ticio’r bocsys i gyd.

Gobeithio na fydd ei gosod ar gwricwlwm yn lladd ei hud hi, ond na, mae hi’n rhy dda i hynny ddigwydd. Mae’n nofel i’w darllen jest er mwyn ei mwynhau hefyd, yn bendant, a dwi’n edrych ymlaen yn arw at y nesaf.

Hwrê – mae gynnon ni awdur newydd, cyffrous ar gyfer yr arddegau! Dwi’n gwybod y byddai Gareth F Williams wedi gwirioni efo hi.

A chaiff pobl ifanc y gogledd ddim trafferth efo’r iaith ddeheuol chwaith. Mae hi’n berffaith ar gyfer pawb, o Wrecsam i Gaergybi i Hwlffordd a’r Drenewydd, heb sôn am ddarllenwyr y de ddwyrain – ac mi fydd rheiny wedi mopio.

Llongyfarchiadau, Cynan Llwyd.