Mae na wefan newydd – parallel.cymru – ar gael i ddysgwyr Cymraeg lle mae testunau Cymraeg a Saesneg yn ymddangos ochr yn ochr â’i gilydd, ac fel mae’n digwydd, mae Elin Meek
wedi sgwennu erthygl am sgwrs gafodd hi efo fi am gyfres Bywyd Blodwen Jones a sgwennu ar gyfer dysgwyr yn gyffredinol. Dyma’r linc:
http://parallel.cymru/?p=1385
Cynnig gwych gan CAA Cymru:
🎄🎁 Anrheg Nadolig hyfryd i blant oed 2 i 6. 🎁🎄
Addas i ddysgwyr Cymraeg.
‘Tipyn o Gês – Anrheg Twm a Tam’
Yn cynnwys 10 llyfr (2 stori); 2 degan meddal; CD; gêm fwrdd a llyfr gwybodaeth dwyieithog
Hyn ôll am £10 (lawr o £50)!😯
☎️ 01970 622128 i archebu
Mi ges i daith ddiddorol iawn i Rhuthun neithiwr, yn y gwynt a’r glaw mawr ‘na a’r holl byllau dŵr dyfnion – ond lwcus nad yn Llangefni oedden ni! Ges i lifft o’r Bala gan Dilwyn Morgan, ac os dach chi isio cwmni difyr mewn car ryw dro, mae Dilwyn yn grêt. Methu dallt pam fod John Pierce Jones mor wnynllyd yn ei gwmni o ar y cwch hwylio ‘na…
Ta waeth, roedden ni wedi cael gwahoddiad i gymryd rhan yn lansiad Cerddi’r Sêr gan Gyhoeddiadau Barddas. Roedd Nic Parry yno hefyd a Robat Arwyn (ac Elin Fflur tra roedd Heno’n ein ffilmio ni – mi ddiflanodd wedyn i wynebu taith erchyll yn ôl i Fôn!), ac wrth gwrs, y golygydd, Rhys Meirion. Neu’r boi fu’n gofyn i’w ffrindiau gyfrannu… dwi’n meddwl mai Elena Gruffudd fu’n gneud y golygu go iawn ynde, Rhys!
Doedden ni ddim wedi gweld y gyfrol tan neithiwr, ac ew, mi ges i fy mhlesio. Mae’n faint braf yn un peth, yn glawr caled (bargen am £9.95) ac mae’r cynnwys yn rhyfeddol o ddifyr. Casgliad o hoff gerddi llwyth o Gymry adnabyddus ydi hi, a darnau gan y cyfranwyr yn sôn am y gerdd sydd wedi eu hysbrydoli, a pham ei bod yn golygu cymaint iddyn nhw. Mae ‘na rai’n enwau y byddech chi’n hanner disgwyl eu gweld, pobl sy’n delio gyda geiriau ysgrifenedig, neu yn eu dehongli yn greadigol fel Jon Gower, Gwion Hallam, Osian Rhys Jones, Gwyneth Glyn, Robat Arwyn, Annette Bryn Parri, Dylan Cernyw, Sian James, Bryn Fon, Ywain Gwynedd, Hywel Gwynfryn a Gareth Glyn. Ond mae Tudur Owen, Robin McBride a hyd yn oed Dyl Mei ynddo hefyd! Mae ‘na lawer iawn mwy o bobl ynddi, a rhai wedi cael lluniau ynddyn nhw:
A rhai ddim:
Mae ‘na linc fan hyn i’r eitem fu ar Heno:
Mae canlyniad casglu’r holl gerddi yn un hyfryd, fel y profwyd neithiwr. Roedd hi wir yn fraint cael bod yno, yn gwrando ar bawb yn rhannu eu rhesymau dros ddewis eu cerddi. Aeth Nic Parry i hwyl go iawn; cyfrolau o gerddi fydd o’n eu prynu o hyd, mae o wrth ei fodd efo nhw, ac roedd clywed ei resymau dros ddewis un o gerddi Mererid Hopwood yn iasol.
Hyd yn oed os nad ydech chi fel arfer yn darllen cyfrolau o gerddi, dwi’n meddwl y byddwch chi’n mwynhau hon. Mae Rhys Meirion yn teimlo y bydd hi’n denu darllenwyr newydd i farddoniaeth Gymraeg, a dwi’n cytuno. Mae ‘na rywbeth i bawb ynddi, waeth faint eich hoed.
Rhyw 100-200 o eiriau roedden ni’r cyfranwyr i fod i’w sgwennu ond ro’n i wedi drysu am ryw reswm ac roedd fy nrafft cynta i am yr Hen Benillion yn 1,000! Dyyh. Ond mae’n gas gen i wastraffu dim ac mi gaiff darllenwyr yr Herald ddarllen y drafft cyntaf hwnnw cyn Dolig.
Gyda llaw, mae Efa, y gyntaf yn fy nhrioleg ar gyfer pobl ifanc 12-15 oed yn y siopau! Nofel ffantasi i ydi hi, wedi ei hysbrydoli gan fy ngwenyn mêl. Bydd raid i chi ei darllen i ddeall pam.
Mi werthais i fy nghopi cyntaf i Bethan Hughes, fu’n lyfrgellydd plant am flynyddoedd yn Sir Ddinbych. Dwi’n gweddio y bydd hi’n ei fwynhau o.
Iaw, digon o flogio, gwell i mi fynd nôl i sgwennu Llyfr 2 rŵan…
Mae’r cyfuniad o Caryl Lewis a Valériane Leblond wedi profi’n un llwyddiannus eto. Mae Merch y Mêl yn wirioneddol hudolus o ran stori a lluniau.
Dyma ddechrau’r stori:
Dydi Valériane ddim wedi darlunio’r geiriau yn llythrennol, ond wedi ychwanegu cefndir a lleoliad a ‘chymeriadau’ gwahanol efo’r deryn du a’r sgwarnogod a’r eira ( bydd raid i chi brynu eich copi eich hun i weld y llun yn iawn!). Rydan ni’n gwybod yn syth bod natur yn ran bwysig o’r stori.
Ac mae’n stori hyfryd, hamddenol am Elsi dawel, drist (chawn ni ddim gwybod pam fod “ei chalon hi’n drwm, a’i thafod yn drymach”, mae o i fyny i ni greu ein stori ein hunain) a’i Mam-gu, sy’n rhoi gobaith a hapusrwydd ym mywyd y ferch fach drwy ei dysgu am y gwenyn mêl.
Mae Elsi’n dysgu am y frenhines ac am y planhigion mae’r gwenyn yn eu hoffi.
Rydan ni’n mynd o un tymor o’r flwyddyn i’r llall yn araf bach, ac yn cael ein dysgu, fel Elsi, “Cofia, yn nyfnder gaeaf, y daw’r haf eto yn ei dro…’
Mi fydd pob Mam-gu wrth ei bodd efo’r stori hon. A deud y gwir, mi ddylai pawb fwynhau’r stori hon. Mae’n dysgu bod pethau wastad yn gallu newid a gwella, ac y daw eto haul ar fryn.
Mae hi hefyd yn dysgu plant (ac ambell riant o ran hynny) am enwau blodau a phlanhigion. Roedd hynny’n bendant yn fwriad gan Caryl, gan ei bod yn teimlo fod plant y dyddiau yma mewn perygl o golli geiriau a thermau o fyd natur, fel ‘bysedd y cŵn’, ‘cynffonau ŵyn bach’ a ‘meillion.’ Cytuno gant y cant. Fy hoff atgofion i o’r ysgol gynradd oedd cael mynd am ‘nature walk’ efo Mr Morgan. Ie, dyna roedd o’n eu galw nhw, ond roedd enwau’r adar a’r planhigion yn ddwyieithog. Dyw plant bach ddim yn cael cyfleon felna yn yr ysgol bellach, ac onibai fod ganddyn nhw rieni (efo’r amser a’r egni) neu nain neu daid neu fodryb i fynd â nhw am dro yn y caeau a’r coedwigoedd, bydd y termau Cymraeg yn cael eu colli.
Cafodd Caryl ei hysbrydoli hefyd gan y gwenyn mêl mae’n eu cadw ar ei fferm yng Ngoginan. Deall yn iawn eto – mae cadw gwenyn yn rywbeth hudolus ac mor, mor ddifyr.
Dwi newydd sgwennu nofel i’r arddegau gafodd ei hysbrydoli gan fy ngwenyn mêl i, ond mewn ffordd cwbl wahanol!
Mae merch Caryl, Gwenno wedi dechrau gofalu am y gwenyn hefyd, yn union fel Elsi yn y stori. A dwi’n siŵr bod Caryl wedi creu’r llythyren ‘G’ yn uwd Gwenno! Dyma hi, gyda llaw, yn tynnu lluniau môr-forynion yn y Steddfod yn Sir Fôn eleni:
Yr un lliw gwallt â Elsi – a Caryl – a’r mêl…
Llyfr i’w drysori yn bendant, ac yn anrheg Nadolig perffaith. ( £5.99 Y Lolfa)
Addasiad o fy ngholofn yn yr Herald Gymraeg (y darn Cymraeg sydd yn y Daily Post bob dydd Mercher) ydi hwn:
Ond ro’n i am i bawb arall ei weld hefyd, felly dyma fo:
Dwi newydd orffen darllen nofel ar gyfer yr arddegau a dwi wedi gwirioni. A chan fod llyfrau plant yn cael cyn lleied o sylw ar y cyfryngau (rhai gwreiddiol yn yr iaith Gymraeg o leia) dwi’n mynd i neud yn blwmin siŵr bod hon yn cael sylw!
Gareth Evans ydi enw’r awdur – a dyma ei nofel gyntaf erioed. Un o Benparcau, Aberystwyth ydi Gareth, ac os cofia i’n iawn, mi enillodd y Fedal Ddrama yn Eisteddfod yr Urdd pan roedd o tua 16 oed. Dwi’n digwydd cofio am ei fod o’r un oed â mi, ac mi fues i ar gwrs drama efo fo yn Harlech ryw dro yn y 1970au. Digwydd cofio hefyd ei fod o, fel fi, wedi gwirioni efo ieithoedd ond mai Almaeneg oedd ei hoff iaith dramor o. Aeth o i Fanceinion i astudio’r iaith honno (a drama) yn y Brifysgol, ac ar ôl cyfnod efo Radio Cymru ac yn sgwennu cyfres ‘Dinas’ aeth i fyw dramor am ddegawd, i Sbaen a’r Almaen.
Dyma fwy o’i hanes mewn taflen Adnabod Awdur:
Doedd gen i ddim syniad mai fo oedd awdur y nofel hon nes i mi weld ei lun yn Golwg. Mae o’n byw yng Nghaerdydd ers blynyddoedd, ac wedi bod yn sgwennu’n dawel bach i Bobol y Cwm ers ugain mlynedd. Ond tua deng mlynedd yn ôl, pan oedd ei blant yn eu harddegau, dechreuodd feddwl am sgwennu nofel ar gyfer eu hoedran nhw. Roedd o wedi sylwi nad oedd llawer o lyfrau Cymraeg ar eu cyfer nhw – a bechgyn yn enwedig, a dyna sut y dechreuodd chwarae efo’r syniad o sgwennu am Guto Byth Brân.
A dyma’r canlyniad. Chwip o nofel antur/hanes/ffantasi/chwaraeon! Yr hyn sydd wedi fy mhlesio i fwya ydi bod cymaint o waith wedi mynd i mewn iddi. Mae ’na lawer gormod o nofelau Cymraeg i blant (ac i bawb o ran hynny) yn brin o ôl chwys. Mae hon yn llawn dop o ymchwil i hanes ardal Pontypridd a Chwm Rhondda, Cwm Taf ac ati. Roedd ganddo ddau fap o gyfnod Guto Nyth Brân (y 1700au cynnar) ar y wal wrth ei gyfrifiadur tra’n sgwennu hon – un o blwy Llanwynno a’r llall o ddwyrain Morgannwg, felly mae enwau’r ffermydd a’r bryniau a hyd yn oed y caeau yn berffaith gywir ynddi.
Mae’r traddodiadau fel hel calennig, diwrnod aredig ac ati yn neidio’n fyw oddi ar y dudalen; mae o’n amlwg wedi gwneud ymchwil i mewn i’r hyn fyddai pobl yn ei fwyta a’i wisgo, heb sôn am y ffordd fydden nhw’n siarad.
Dewr iawn oedd dod â’r Wenhwyseg i mewn i nofel ar gyfer pobl ifanc heddiw, ond iechyd, mae o wedi llwyddo! Dach chi’n gweld, stori am Gethin, hogyn 13 oed o’n hoes ni heddiw ydi hi, bachgen cyffredin sy’n ceisio delio efo ysgol, bwlis, y ferch mae’n ei ffansïo, ei fam a’i ‘Gransha’ sef ei daid/dad-cu sydd ddim yn siarad Cymraeg. Ond un noson Calan Gaeaf, ac yntau wedi ei wisgo fel Hobbit, mae’n rhedeg am ei fywyd rhag y bwlis pan mae’n syrthio yn anymwybodol – ac yn deffro yn 1713. Mae pawb o’i gwmpas yn uniaith Gymraeg rŵan, ac yn siarad yn od. Yn lle ‘tad’ maen nhw’n deud ‘têd’, ‘tên’ ydi tân, ‘acor’ ydi agor ac maen nhw’n deud pethau fel ‘hi gerddws’ ac ‘fe ddringws’ yn lle ‘cerddodd’ neu ‘ddringodd’. Mae’n gweithio’n berffaith, ac ro’n i fel darllenydd yn syrthio mewn cariad efo’r iaith, yn union fel Gethin – ac fel Gareth yr awdur, yn amlwg.
Doedd Gareth ddim yn siŵr am ddefnyddio’r Wenhwyseg fel hyn, ac yn ôl yr erthygl yn Golwg ‘dwi’n dal ddim yn siŵr.’ Oedd o’n ormod i ddisgwyl i ddarllenwyr 13-15 oed ymdopi efo darllen y Wenhwyseg? Wel, yn fy marn i, nag oedd. Mae’r ddarllenwraig 55 oed yma (sydd, dwi’n cyfadde, yn dipyn o nerd ieithyddol fel Gareth) wedi mopio, o leia! Ond dwi’n 100% siŵr y bydd pobl ifanc Morgannwg yn mopio hefyd, ac mae o wedi ei wneud o mor glyfar, fydd o’n amharu dim ar fwynhad pobl ifanc (a phobl hŷn o ran hynny) o ardaloedd eraill chwaith. A phun bynnag, mae’n rhoi lliw ychwanegol i’r darnau hanesyddol.
Mae ’na elfen gref o falchder bro yn treiddio drwy’r tudalennau, a synnwn i daten na fydd yn ysgogi rhai o blant Morgannwg i ailafael yn y Wenhwyseg. Iawn, falle mod i’n ormod o ramantydd yn fanna, ond wyddoch chi byth.
Ond mae ’na fwy, llawer iawn mwy yn y nofel hon: cymeriadau cofiadwy, byw; digonedd o ddigwyddiadau cyffrous ac anturus yn y ddau gyfnod a digon o redeg a rasys (neu redegfeydd fel roedden nhw ers talwm). Difyr oedd deall bod yr awdur wedi rhedeg sawl hanner marathon ei hun, ac yn dioddef o asthma – fel Paula Radcliffe. Mae’r cyfan yn y nofel, a’r cyfan yn taro deuddeg.
Roedd hi’n hen bryd i rywun sgwennu nofel fel hon am ardal Pontypridd a Morgannwg. Roedd hi’n hen bryd i rywun sgwennu nofel am Guto Nyth Brân a’i gyfnod hefyd. Ac roedd hi’n amlwg yn hen bryd i Gareth Evans droi at ryddiaith!
Dim ond gobeithio na fydd hi’n cymryd deng mlynedd arall i Gareth sgwennu nofel arall ar gyfer pobl ifanc. Un efo rhywfaint o Almaeng neu Sbaeneg ynddi efallai – pam lai? Mae angen hybu diddordeb mewn ieithoedd tramor ymysg Cymry ifanc hefyd.
Gobeithio y caiff ‘Gethin Nyth Brân’ y derbyniad a’r clod mae hi’n ei haeddu ac y bydd pob ysgol ym Morgannwg yn prynu stoc da ohoni. A phob ysgol arall yng Nghymru o ran hynny.
Ond mi fyddai’n well gen i tasech chi’n prynu’ch copi eich hun. Dach chi’n mwynhau rhedeg? Neu nofelau ffantasi? Neu jest nofelau da yn gyffredinol – efo ôl chwys arnyn nhw? Dyma’r anrheg Nadolig perffaith felly: £5.99 Gwasg Carreg Gwalch.
Dyma’r dudalen gyntaf i chi gael blas:
Jest isio sôn am ddau lyfr allai blesio’r oedolion yn eich bywydau chi:
Cwcw, nofel newydd Marlyn Samuel a Syllu ar Walia, Ffion Dafis. Dau lyfr hollol wahanol. Mi wnai ddechrau efo Cwcw:
Os dach chi isio nofel fywiog, ysgafn efo cymeriadau a sefyllfaoedd fydd yn gwneud i chi biffian chwerthin, dyma hi. Mae Marlyn yn hen law ar sgwennu y math o nofelau yma, ac mi fyddai hon yn gallu cael ei haddasu’n hawdd ar gyfer y sgrin – a’r radio, yn sicr. Fi oedd yn holi Marlyn yn y lansiad yn Cartio Môn,
felly mi ges i glywed yr anhygoel (Dr) Manon Wyn Williams (yn y canol, isod) yn darllen pigion, a iechyd, roedd hi (a’r darnau o’r llyfr) yn wych. Pawb yn rhowlio!
Ond mae Manon a Marlyn yn nabod ei gilydd yn dda iawn, ac mae Manon yn gallu ‘clywed’ llais Marlyn yn y sgwennu mor hawdd. A sôn am glywed, roedd perfformiad Gwen Elin (ar y dde) yn y lansiad yn wefreiddiol – a’r cyfeilio’n rhyfeddol hefyd.
Rwan, dydi hon ddim yn nofel i blant, ac mae hynny’n amlwg o’r dechrau un! Felly, gan fod plant yn darllen y blog yma, fiw i mi ddyfynnu, ond siawns na chai eich cyfeirio at linc? Os dach chi isio blas o’r bennod gynta, mae modd ei ddarllen fan hyn, drwy wefan Gwales, iawn?
http://www.gwales.com/bibliographic/?isbn=9781912173044&tsid=3#top
Mae’n agoriad sy’n tynnu sylw yn syth, beth bynnag. Hanes dwy hanner chwaer sy’n cyfarfod am y tro cyntaf erioed yn angladd eu tad ydi hon, ac mae Marlyn wedi llwyddo eto, fel y gwnaeth yn ei dwy nofel flaenorol, i blethu’r doniol a’r dwys. Nid dim ond stwff digri sydd yma, ond y gwewyr o fethu cael plant, a’r berthynas rhwng dwy chwaer sydd, yn yr achos yma, yn hollol, gwbl wahanol i’w gilydd (mae’r clawr yn dangos hynny’n arbennig tydi?). O, ac mae beirdd yn ei chael hi! Mae’r ddeialog, fel arfer, yn clecian ac yn swnio’n gwbl fyw, ac mi wnes i fwynhau darllen hon yn arw. Mae’n £9 ond yn werth bob ceiniog.
Mae gwir angen mwy o nofelau ysgafn fel hyn. Dydi pob awdur ddim yn anelu am Llyfr y Flwyddyn, a dydi pawb ddim isio darllen Llyfr y Flwyddyn chwaith! Ond go brin y caiff hi sylw yn y cylchgronau llenyddol, na’i chanmol ynddyn nhw chwaith achos nid dyna ei chynulleidfa. Nofel ar gyfer y werin ydi hon, ac mae Marlyn yn nabod ei chynulleidfa. Da iawn, a mwy os gweli di’n dda, Marlyn.
‘Nid hunangofiant ydy hwn,’ meddai Ffion Dafis.
Ond waeth iddi heb â phrotestio, ysgrifau hunangofiannol ydi’r rhan fwya o’r gyfrol arbennig hon, a’r rheiny yn wych o onest a chignoeth.
Mi ges fy llorio gan y ddeialog ar y diwedd un:‘Fi a Fo’, oherwydd y dawn sgwennu a’r uniaethu es i drwyddo. Mi wnes i (a sawl darllenydd arall) feichio crio wrth ddarllen y darn amdani’n colli ei mam i ganser; mi wnes i wingo a chwerthin yn uchel wrth darllen y darn cyntaf un, ‘Twrci a thameidiau eraill’, amdani’n crwydro strydoedd Caerdydd ar ôl treulio noson feddw yng nghwmni chwaraewr rygbi rhyngwladol (na chaiff ei enwi, damia hi). Mi wnes i (a sawl darllenydd arall) wingo ac uniaethu efo’i hyrddiau o banig, ac roedd hi’n hen bryd i rywun sgwennu’n onest am berthynas merched ag alcohol.
Do, yn un o’r sawl ‘lansiad’ mae’r gyfrol wedi eu cael, mi wnes i gyfadde mod i wedi sgipio drwy’r darnau teithio ar y darlleniad cynta, a dwi’n gwybod nad fi ydi’r unig un i wneud hynny! Ond roedd hi wir yn werth mynd yn ôl atyn nhw.
Dyma lun o’r… dwi’m isio deud ‘lansiad’ – dim ond un waith allwch chi ‘lansio llyfr a llong, neno’r tad… felly dyma lun o un o’r nosweithiau i ddathlu cyhoeddi’r gyfrol, yn Gwin Dylanwad, Dolgellau:
Roedd hi’n orlawn yno erbyn y diwedd. Ac roedd hi’n noson hyfryd, ac Osian wedi canu’n hyfryd hefyd (hogyn lleol, i chi gael dallt).
Cyfrol arbennig gan hogan arbennig, sy’n haeddu bob clod. £8.99 – ceiniog yn rhatach na Cwcw!
Hwre! Mi ges i ddau becyn hyfryd o lyfrau plant yn y post heddiw, digon o ddeunydd darllen a blogio am wythnosau! Lle i gychwyn?! Wel, dwi wedi penderfynu mai’r ddau lyfr yma fydd yn cael fy sylw i gynta, dau arall sy’n perthyn i ‘Cyfres Clec’, cyfres wreiddiol o ‘straeon denu darllen’:
Dyn Bach y Cloc a Deiniol y Dylwythen Deg Drwsgl gan Leusa Fflur Llewelyn a Ar Goll ac Alwena Breichia Tena gan Anni Llŷn.
Oes, mae ‘na ddwy stori ym mhob llyfr, ac maen nhw wedi eu hanelu at blant 6+ ond mi fydd plant 5 oed yn mwynhau clywed oedolyn neu chwaer/brawd hŷn yn eu darllen yn uchel iddyn nhw hefyd.
Maen nhw am blant y gall plant heddiw uniaethu â nhw, ac mae pob stori yn llawn hwyl a dychymyg hyfryd.
Dyma dudalen gyntaf Dyn Bach y Cloc:
Ia, stori ydi hon am ddyn bach od sy’n byw yn y Cloc Taid yng nghartref hogyn bach o’r enw Guto Alun. Stori hyfryd sy’n dangos dychymyg gwych a boncyrs Leusa Fflur
(sy’n ferch i’r awdures Haf Llewelyn ac sy’n gweithio yng nghanol beirdd ac awduron o bob man yng Nghanolfan Ysgrifennu Tŷ Newydd, felly be dach chi’n ddisgwyl?)
Mae’r syniad yn un digri a’r deud yn hyfryd:
“Siŵr iawn mai Taid ydi fy enw! Pam goblyn arall fyddech chi’n galw cloc yn Cloc Taid?’
Mae’r ddau yn gallu teithio’n ôl a mlaen drwy amser drwy droi bysedd y cloc – wrth gwrs, sy’n syniad mor amlwg (rŵan!) a gwych, mae’n bechod mewn ffordd na chawson ni fwy o anturiaethau Guto Alun a’r dyn bach od o’r enw Taid. Deunydd cyfres ddeudwn i.
A dyma ddechrau’r ail stori:
Na, nid tylwyth teg bach ciwt mewn ffrils pinc fan hyn, ond dyn bach bler efo barf mor hir, mae’n mynd yn sownd yn ei adenydd! Ac mae o’n gallu rhoi dymuniadau i Sandra – unrhyw beth mae hi ei isio yn y byd i gyd. Be fyddech chi wedi ei ddymuno tybed? Syniadau gwreiddiol, gwahanol yn hon eto a dawn deud bendigedig:
Mae’r diweddglo yn un annisgwyl (ond efallai mai fi sy’n farus…) ac yn siŵr o fod yn destun trafod amser gwely: pa ddymuniad fyddech chi wedi mynd amdano ar y diwedd tybed? Da iawn – llyfr gwreiddiol arall i’r silffoedd o lyfrau Cymraeg gan awduron o Gymru.
Gyda llaw, Hannah Doyle, merch yr awdur gwych Malachy Doyle sydd wedi gwneud y lluniau ar gyfer y gyfres i gyd ( 6 llyfr rŵan).
Mae hi’n byw yn Ysbyty Ystwyth ger Aberystwyth. Does ‘na lwyth o arlunwyr lluniau plant yn byw yn yr ardal yna? Jest lle creadigol sy’n ysbrydoli, mae’n rhaid.
Iawn, yr ail gyfrol rŵan, gan Anni Llŷn:
Dyma dudalen gyntaf y stori gyntaf:
Stori Gymreig iawn! A hyfryd os gai ddeud, am wahanol bethau sydd wedi mynd ar goll ar y maes dros wythnos yr Eisteddfod ac yn hel llwch mewn bocs yn y swyddfa am fod staff y Steddfod i gyd yn mynd ar eu gwyliau yn syth ar ôl y lladdfa eisteddfodol. Syniad gwych de?
Llyfr llofnodion ydi seren y stori, ac mae llofnod Elin Fflur a George North ynddo fo! Cymreig a pherthnasol iawn eto. Mae’r ddau yn siŵr o fod yn sêr am sbel eto felly ddylen nhw ddim dyddio’r llyfr yn arw, chwarae teg. Mi ges i fy nghynghori i dynnu enw band Eden allan o un o fy llyfrau i oherwydd y byddai’n dyddio’r llyfr – oedd yn wir. Ond maen nhw wedi gneud ‘cymbac’ yndo!
Mae ‘na ddiwedd hapus i’r stori, diolch byth. Iawn, be am yr ail stori am Alwena Breichia Tena, sy’n ysu i chwarae rygbi? Mae hi’n eiddil a gwan a phawb yn meddwl ei bod hi’n rhy wan i chwarae gêm mor ryff – ond o, nacdi, dydi hi ddim! Fel un sydd wedi chwarae rygbi fy hun, ro’n i wrth fy modd efo’r stori hon ond mae gen i un gwyn fach yn ymwneud â’r dudalen yma:
Yn hytrach na llun o Mam yn chwerthin, ro’n i isio gweld pam roedd hi’n chwerthin! Roedd y darn yma’n sgrechian am lun o Alwena’n edrych yn hurt mewn dillad a sgidiau rygbi rhy fawr! Mi fyddai lluniau ‘cyn’ ac ‘wedyn’ wedi bod yn grêt. O wel. Ond dwi ddim yn cwyno go iawn. A bosib mai jest fi ydi o.
Dau lyfr hyfryd, llawn hiwmor gan ddwy awdures arbennig. Diolch yn fawr Gwasg Carreg Gwalch! £4.99 yr un – anrhegion Nadolig ardderchog.
Bethan Gwanas 